آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست

آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست

حال وقتی به لب پنجره می آیی نیست

فاضل نظری

گویی به خواب بود،جوانی مان گذشت

گویی به خواب بود،جوانی مان گذشت

گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود...

قیصر امین پور

دوباره عهد میکنی که نشکنی دل مرا

دوباره عهد میکنی که نشکنی دل مرا

چه وعده‌ها که می دهی به رغم ناتوانیت

کاظم بهمنی

من خانه‌ات هستم،چه می‌خواهی عزیزم

من خانه‌ات هستم،چه می‌خواهی عزیزم

از این مسافرخانه‌های بین راهی؟

اعظم سعادتمند

روزی برای عاشقان خسته از دنیا

روزی برای عاشقان خسته از دنیا

جای قرار ما زیارتگاه خواهد بود

اعظم  سعادتمند

صد فصل بهار آید و بیرون ننهم گام

از بهر چه در مجلس جانانه نباشم

گرد سر آن شمع چو پروانه نباشم

.

بیموجب از او رنجم و بیوجه کنم صلح

اینها نکنم عاشق دیوانه نباشم

.

صد فصل بهار آید و بیرون ننهم گام

ترسم که بیایی تو و در خانه نباشم

.

بیگانه شوم از تو که بیگانه پرستی

آزار کشم گر ز تو بیگانه نباشم

.

وحشی صفت از نرگس مخمور تو مستم

زانست که بی نعرهٔ مستانه نباشم

وحشی بافقی 

اشک است و فراق است و غم و سرزنش و درد

اشک است و فراق است و غم و سرزنش و درد

اینها همه از عشق تو تاوان قشنگیست

سیدهادی بهشتی

شبها گذرد که دیده نتوانم بست

شبها گذرد که دیده نتوانم بست

مردم همه از خواب و من از فکر تو مست...

سعدی

تو کیستی، که من اینگونه بی تو بی تابم؟

تو کیستی، که من اینگونه بی تو بی تابم؟

شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم 

فریدون مشیری

ایران من! ای خاک همایون من، ایران

ایران من! ای خاک همایون من، ایران

ای عشق تو آمیخته با خون من، ایران!

ای منبع الهام من! ای شور تو جاری

در شعر تر و نغمه ی موزون من ایران!

ای همّت مردان تو، چون نام بلندت

همتای دماوندت و همسنگ سهندت

روزی که تو آهنگ شکارت به سر افتاد

شیر فلک آمد چو اسیری به کمندت

ایران! خزرت زنده و پر همهمه باشد

کارون تو زاینده و پر زمزمه باشد

تا عرصه ی نام است جهان، ناموران را

زانِ تو سرافرازترین همه باشد

افکنده شد آن کس که سرافکنده تو را خواست

شرمنده شد آن خصم که شرمنده تو را خواست

خود، بنده ی فرهنگ درخشان تو آمد

آن قوم که از روی طمع، بنده تو را خواست

ایران من! آفاق تو را زیر نگین باد

خورشید جهان تاب تو تابنده ترین باد

تو صخره ی صمّایی و موج اند حوادث

تا بوده چنین بوده و تا هست چنین باد

حسین منزوی