چه قدر بوی تو خوبست… بوی آغوشت

چه قدر بوی تو خوبست… بوی آغوشت

همیشه زحمت من بوده است بر دوشت

چنان زلال و لطیفی که مطمئن هستم

دو بال بوده به جای دو دست بر دوشت

ولی به خاطر من بال را کنار زدی

که با دو دست بگیری مرا در آغوشت

که با دو دست برایم دو بال بگذاری

به جای روشنی بالهای خاموشت

که آسمان خودت آسمان من باشد

که از بهشت بخوانم دوباره در گوشت

آهای روسریت آفتاب تابستان!

شکوفه تاج سر تو بنفشه تن پوشت

بهشت جای قشنگیست جای دوری نیست

بهشت باغ بزرگیست، باغ آغوشت

بهشت اول و آخر، گمان نکن حتی

بهشت هم بروم می کنم فراموشت!

نغمه مستشار نظامی

سپید... تور سپیدی که بر سرم زده ای

سپید... تور سپیدی که بر سرم زده ای ،

سپید... مثل گلی که به دفترم زده ای

سپید...مثل شکوفه ، شکوفه های سپید 

که دانه دانه به اعماق باورم زده ای

به واژه های غریبم سپیده پاشیدی 

سپس به آینه های برابرم زده ای

سپس تمام نفس های مهربانت را 

در امتداد نفس های آخرم زده ای

سلام...صبح قشنگت بخیر...آرامش 

که سر به دلهره های مکررم زده ای 

چه اتفاق سپیدی...سپید یعنی این 

کبوتری که به قلب کبوترم زده ای...

نغمه مستشارنظامی

همین که کوچه خیابان مهربانت را...

همین که کوچه خیابان مهربانت را...

همین که عطر تو را،رنگ آسمانت را...

همین که گرمی خورشید روشنت در دل

همین که نام تو را نام جاودانت را...

همین که ساحل و کوه تو، جنگل و دشتت

همین که گرمی دلچسب و عطر نانت را

همین که شهر پر از لحن آشنا باشد

همین که شعر ترا، لهجه و زبانت را

وطن همین که به نام تو زنده ام کافی ست

نمی دهم به تمام جهان،جهانت را

سلام مادرم از راه دور می آیم

بگیر در بغلت کودک جوانت را

"نغمه مستشارنظامی"

بهار 94-اوکلند