بیچاره ی دچار تو را چاره جز تو چیست؟

بیچاره‌ی دچار تو را چاره جز تو چیست؟

چون مرگ، ناگزیری و تدبیر تو محال

قیصر امین پور

گویی به خواب بود،جوانی مان گذشت

گویی به خواب بود،جوانی مان گذشت

گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود...

قیصر امین پور

زندگی بی عشق گر باشد

زندگی بی عشق گر باشد
لبی بی خنده است

بر لب بی خنده باید
جای خندیدن گریست!

قیصر امین پور

خسته ام از آرزوها؛ آرزوهای شعاری

خسته ام از آرزوها؛ آرزوهای شعاری

شوق پرواز مجازی؛ بالهای استعاری

لحظه های کاغذی را؛ روز وشب تکرارکردن

خاطرات بایگانی ؛ زندگی های اداری

آفتاب زرد وغمگین؛ پله های رو به پایین

سقفهای سرد و سنگین؛ آسمانهای اجاری

با نگاهی سرشکسته؛ چشمهایی پینه بسته

خسته از درهای بسته؛ خسته از چشم انتظاری

صندلیهای خمیده؛ میزهای صف کشیده

خنده های لب پریده؛ گریه های اختیاری

عصر جدولهای خالی؛ پارکهای این حوالی

پرسه های بی خیالی؛ نیمکتهای خماری

رونوشت روزها را؛ روی هم سنجاق کردم

شنبه های بی پناهی؛ جمعه های بی قراری

عاقبت پرونده ام را؛ با غبار آرزوها

خاک خواهد بست روزی؛ باد خواهد برد باری

روی میز خالی من؛ صفحه ی باز حوادث

در ستون تسلیتها؛ نامی از ما یادگاری

قیصر امین پور

می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را

می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را 

 می‌جویمت چنان که لب تشنه آب را

 محو توام چنان که ستاره به چشم صبح

 یا شبنم سپیده‌ دمان آفتاب را

بی‌تابم آنچنان که درختان برای باد

یا کودکان خفته به گهواره تاب را

  بایسته‌ای چنان که تپیدن برای دل

 یا آنچنان که بال پریدن عقاب را

  حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت 

 چونانکه التهاب بیابان سراب را

ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی

 با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را

قیصر امین پور

پیش بیا ، پیش بیا ، پیشتر

پیش بیا ، پیش بیا ، پیشتر

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوست ترت دارم از هر چه دوست

ای تو به من از خود من خویشتر

دوست تر از آنکه بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر

داغ تو را از همه داراترم

درد تو را از همه درویش تر

هیچ نریزد به جز از نام تو

بر رگ من گر بزنی نیشتر

فوت و فن عشق به شعرم ببخش

تا نشود قافیه اندیش تر

قیصر امین پور

آدم ها مثل کتاب ها هستند

آدم ها مثل کتاب ها هستند

بعضی از آدم ها جلد ضخیم دارند

و بعضی نازک

بعضی از آدم ها ترجمه شده اند

و بعضی صفحات رنگی دارند

بعضی از آدم ها تیتر دارند، فهرست دارند

و روی پیشانی شان نوشته شده است:

حق هر گونه استفاده ممنوع و محفوظ است

بعضی بعد از فروش پس گرفته نمی شوند

بعضی از آدم ها را باید جلد گرفت

بعضی از آدم ها نمایشنامه اند

و در چندین پرده نوشته می شوند

بعضی از آدم ها خط خوردگی دارند

بعضی از آدم ها غلط چاپی دارند

بعضی آدم ها را باید چند بار بخوانیم تا معنی آنها را بفهمیم

بعضی ها را هم نباید خواند...

قیصر امین پور

ای که خط‌خوردگی دفتر مشقم از توست !

ای که خط‌خوردگی دفتر مشقم از توست !

تو بگو !

من کجا حق دارم

مشق‌هایم را

روی کاغذهای باطله با خود ببرم‌؟

می‌روم

دفتر پاکنویسی بخرم

زندگی را باید

از سر سطر نوشت !

قیصر امین پور

سراپا اگر زرد پژمرده ایم

سراپا اگر زرد پژمرده ایم 

ولی دل به پاییز نسپرده ایم 

چو گلدان خالی ، لب پنجره 

پر از خاطرات ترک خورده ایم 

اگر داغ دل بود ، ما دیده ایم 

اگر خون دل بود ، ما خورده ایم 

اگر دل دلیل است ، آورده ایم 

اگر داغ شرط است ، ما برده ایم

اگر دشنه ی دشمنان ، گردنیم !

اگر خنجر دوستان ، گرده ایم !

گواهی بخواهید ، اینک گواه :

همین زخمهایی که نشمرده ایم !

دلی سربلند و سری سر به زیر 

از این دست عمری به سر برده ایم

قیصر امین پور

همه حرف دلم با تو همین است که دوست...

همه حرف دلم با تو همین است که دوست...

چه کنم؟... حرف دلم را بزنم یا نزنم؟...

گفته بودم که به دریا نزنم دل ، اما

کــــو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم؟...

قیصر امین پور