نه فقط امشب و فردا شب و شب های دگر

نه فقط امشب و فردا شب و شب های دگر     

بلکه از کوی تو راهی نبرم جای دگر 

ناکسی گر بزنی بوسه به جز بر لبِ من     

ناکسم گر بزنم بوسه به لب های دگر 

به دلم رنگ ندارد به خدا عشقِ کسی

من نه آنم که کنم جز تو تمنای دگر 

من که هر گوشه ی چشمم شده دریای جنون    

نیست حسی که نشینم لبِ دریای دگر 

بعد از آنی که معمای دلم را یافتم    

نیست طاقت که کنم حلِ معمای دگر 

تو گَر از من بِرَمی  یکه و تنها مانم     

من گر از تو بِرَمَم،عاشقِ شیدای دگر 

جز تو ای سروِ گُل اندامِ پریشان گیسو     

وای اگر چشم گُشایم به تماشای دگر 

بد نکن ای همه ای خوب،که از حرصِ دلم    

کنَمَت ترک و کشَم منتِ زیبای دگر 

دست پرورده  عشق است هویدای حزین     

مست از ساغرِ رندیست،نه مینای دگر 

 محمدرضا یعقوبی سورکی «هویدا»