با خلوص نیت از دل عشق ورزیدم ولی

با خلوص نیت از دل عشق ورزیدم ولی

پیش پا از عشق خود هر روز دامی دیده ام

این خیانـت بود نه باور نخواهم کرد آه

اعتماد خویش را در اوج خامی دیده ام؟

فرشته خدابنده

سایر اشعار : فرشته خدابنده

باز کـن امشب بهشتت را، مــرا از رو ببر

باز کـن امشب بهشتت را، مــرا از رو ببر

حلقـــه کن بر گـردنم تا ساحل گیسو ببر

دستهایم را بگیر و رمز شب رافـاش کن

تشنگی هـای مرا تا چشمـه ی جادو ببر

من عســل های فـراوانی تدارک دیده ام

بی تعارف دست خود را داخـل کنـدو ببر

دست خود دادی به دستم تازه دستم بو گرفت

خواستی یک شب بیـــا با خویش دستنبو ببر

گاهگــاهی باصراحت جملــه هایت را بگو

گاه جــان را با اشـــاره ، باخم ابرو ببر

شاعری سهم شمــاباشد ،سزاوارشماست

دل ببر، هـــرشب دلی ازاین ''غزل-بانو'' ببر

 فرشته خدابنده 

از کتاب شانه و گیسوی غزل

منتشر شده در : اشعار فرشته خدابنده

دلتنگ توأم هــــوای دیدن دارم

دلتنگ توأم هــــوای دیدن دارم

یادم که فقط شوق وزیدن دارم

وابستـه ترینم به تو میدانی که 

این است که میل بوسه چیدن دارم

"فرشته خدابنده"

با عشق و جنون وارد تهران شده باشی

با عشق و جنون وارد تهران شده باشی

دیوانه ترین عاشـق دوران شـده باشی

تنها به امیدی کـــه به او داشتی از قبل

ازشوق هم آغوشی اش عریان شده باشی

هر روز تفأل بزنی تا که ســـر انجام

بامعجـــزه ای حافظ دیوان شده باشی

از بس که به او دل بدهی در غزل خود

دلبستـه ترین شاعر ایران شده باشی

یکباره بفهمی که دلش پیش دلت نیست

پر پر شده ی حس پریشان شده باشی

از اوج بیفتی و سـر از خـاک دراری

با خاک مصیبت زده یکسان شده باشی

دلتنگ تر از ابر پر از بغض زمستان

ناچـار به باریدن باران شـده باشی 

در سینه ی تو یخ بزند گرمی احساس

مانند بهاری که زمستان شده باشی

با اینکه زنی ،خسته و درمانده شبیه...

ولگـرد ترین مرد خیابان شده باشی

مأیوس شوی شِکوه کنی اَشک بریزی...

درگیـر تب و گفتن هذیـان شده باشی

درخلوت پر وحشت شبهــــای خیالت 

همبستر یک گرگ بیابان شده باشی

شیطـــان بشود عاشق معصومیت تو

در پنجه ی ابلیس به زندان شده باشی

ازهم بدری سینه ی پر سوز خودت را

مثل جسدی مرده و بی جان شده باشی

***

با قلب پر از عشق شوی راهی تهران 

از آمدن خویش پشیمان شده باشی...

"فرشته خدابنده"