اشتباه از ما بود

اشتباه از ما بود

 اشتباه از ما بود که خواب سر چشمه را

در خیال پیاله میدیدیــــم.

دستهامان خالی ..

دلهامان پر ..

گفتگوهامان مثلآ یعنی ما .

کاش می دانستیمهیـــچپروانه ای

پریروزپیلگی خویش را به یاد نمی آورد.

حالا مهم نیست که تشنه بهرویایآب می میریم.

از خانهکه می آیی ؛

یک دستمال سفید ،

پاکتی سیگار ،

گزین شعرفروغ

و تحملی طولانی بیاور ….

احتمال گریستن ما بسیار است !

سیدعلی صالحی

مثل همین باران بی‌سوال

چقدر این دوست‌داشتن‌های بی‌دلیل

… خوب است

مثل همین باران بی‌سوال

که هی می‌بارد ….

که هی اتفاقا آرام و

شمرده

شمرده

می‌بارد….

سیدعلی صالحی

من با توام

من با توام 
می خواهم آغشته عطر تو زندگی کنم
این رد عطر توست 
که از حیرت بادهای شمالی 
شب را به بوی بابونگی برده است 
تو کیستی که تاک تشنه 
از طعم تو 
به تبریک "مِی" آمده است .

"سید علی صالحی"

گناهانم را دوست دارم!

گناهانم را دوست دارم!

بیشتر از تمام کار های خوبی که کرده ام،

می دانی چرا؟

آنها واقعی ترین انتخاب های من هستند.

"سید علی صالحی"

گاهی دلم می خواهد بگریزم

گاهی آنقدر بدم می آید 
که حس می کنم باید رفت
باید از این جماعت پُرگو گریخت
واقعا می گویم
گاهی دلم می خواهد بگریزم از اینجا
حتی از اسمم، از اشاره، از حروف،
از این جهانِ بی جهت که میا، که مگو، که مپرس!
گاهی دلم می خواهد بگذارم بروم بی هر چه آشنا،
گوشه ی دوری گمنام
حوالی جایی بی اسم،
بعد بی هیچ گذشته ای 
به یاد نیارم از کجا آمده، کیستم، اینجا چه می کنم.
بعد بی هیچ امروزی
به یاد نیاورم که فرقی هست، فاصله ای هست، فردایی هست.
گاهی واقعا خیال می کنم
روی دست خدا مانده ام
خسته اش کرده ام.
راهی نیست
باید چمدانم را ببندم
راه بیفتم... بروم.
و می روم
اما به درگاه نرسیده از خود می پرسم
کجا...؟!
کجا را دارم، کجا بروم؟

"سید علی صالحی"