من و تو که تنها بودیم

این میز به هم ریخته

جنازه ی یک مهمانی ست

من و تو که تنها بودیم

پس این همه ته سیگار بر کف اتاق ها

این چای های سرد

این کاغذهای مچاله

که در تصادف با عقل مرده اند،

از کجا آمده است؟

تو

سال ها پیش رفته ای

و جسدهای من

در هر کجای این خانه

هر یک به کاری مشغول اند

گروس عبدالملکیان

احساس می کنم

احساس می کنم

کسی که نیست
کسی که هست را
از پای در می آورد

گروس عبدالملکیان

** گروس عبدالملکیان (زاده ۱۸ مهر ۱۳۵۹ در تهران) شاعر ایرانی و دبیر بخش شعر نشر چشمه است. او فرزند محمدرضا عبدالملکیان شاعر معاصر ایرانی است.

کدام پل

دختران شهر

به روستا فکر مى کنند

دختران روستا

در آرزوى شهر مى میرند

مردان کوچک

به آسایشِ مردان بزرگ فکر مى کنند

مردان بزرگ

در آرزوى آرامشِ مردان کوچک

مى میرند

کدام پل

در کجاى جهان شکسته است

که هیچکس به خانه اش نمى رسد

گروس عبدالملکیان 

از کتابِ "رنگ هاى رفته دنیا"

سایر اشعار : گروس عبدالملکیان