دو چشم دارم و وقف نگاه کردن توست

من خواستم که خواب و خیال خودم شوی 
رویا شوی امید محال خودم شوی

لرزید دستهایم و سرگیجه ام گرفت
آوردمت دلیل زوال خودم شوی

یا در دلم شناور یا بر تنم روان 
ماهی و ماه حوض زلال خودم شوی

هر روز بیشتر به تو نزدیک می شوم
چیزی نمانده است که مال خودم شوی

حالا تو چشمهای منی ابر شو ببار 
تا قطره قطره گریه به حال خودم شوی

عاشق نمی شوی سر این شرط بسته ام
نه ... حاضرم ببازم و مال خودم شوی

"مهدی فرجی"

از کتاب میخانه ی بی خواب

انتشارات فصل پنجم

** مهدی فرجی متولد ۹ بهمن ۱۳۵۸ در کاشان است. وی تحصیلات خود را در کاشان گذرانید. از سال ۷۵ برای اولین بار آثارش به طور جدی در مطبوعات منتشر شدند. فرجی نخستین کتاب خود را در سال ۷۹ روانه بازار نشر کرد و در همان سال در کنگره شعر و قصه جوان کشور در هرمزگان برگزیده شد. کتاب قرار نشد در مدت یک هفته در سال ۱۳۹۲ به چاپ دوم رسید.

در وا شد و پاشید نسیم هیجانش

در وا شد و پاشید نسیم هیجانش

تا نبض مرا تند کند با ضربانش

تقویم ورق خورد وکسی از سفر آمد

تا دامنه ها برد مرا نام ونشانش

پیشانی او روشنی آینه وآب

بوی نفس باغچه می داد دهانش

هر صبح، امید همهء چلچله ها بود

گندم گندم سفرهءدستان جوانش

با اینهمه انگار غمی داشت که می ریخت

از زاویهء  تند نگاه نگرانش

یک زلزلهء سخت تکانیش نمیداد

یک شعر ولی زلزله میریخت به جانش

انگار دو دل بود همانطور که«سارای»

بین «اَرس» وحشی وجبر«سبلانش»*

طوفان شدو من برگ شدم رفتم ورفتیم

افتادم و افتاد غمی تلخ به جانش

میخواست بهاری بشوم باز ، که جاداد

پاییز وزمستان مرا در چمدانش

در واشدو اورفت همانطور که یکروز

در واشدو پاشید نسیم هیجانش

"مهدی فرجی"