برخاستم، بعد از شکستن های تکراری

برخاستم، بعد از شکستن های تکراری

ای زندگی! دست از سر من کاش برداری

یک عمر شد در خانه ی مهمان فریب تو

بر در نشستم ،غافل از اینکه دو در داری

آوار پرسش های ویران در خودم، ای وای...

از تار و پودم زنده یا مرده خبر داری

حال من ِدر آب و آتش پا به پایت را

گاهی بپرس از سایه ای که پشت سر داری

ای عشق ! ای آرامش جاوید ، می ترسم

حس می کنم شاید تو هم تنهام بگذاری

"عبدالجبار کاکایی"