تک بیت های ناب هوشنگ ابتهاج ( بخش سوم )

مجموعه ای از بهترین تک بیت های استاد هوشنگ ابتهاج در چهار قسمت تدارک دیده شده که به مرور خدمت شما خوانندگان عزیز وبلاگ اشعار ناب ارائه خواهد شد.

جانم بگیر و صحبت جانانه‌ام ببخش

کز جان شکیب هست و ز جانان شکیب نیست

***

روزی که جان فدا کنمت باورت شود

دردا که جز به مرگ نسنجند قدر مرد

***

دیوانه چون طغیان کند زنجیر و زندان بشکند

از زلف لیلی حلقه ای بر  گردن مجنون کنید

***

باری امید خویش به دلداری ام فرست

دانی که آرزوی تو تنهاست در دلم

***

دلم ز نازکی خود شکست در غم عشق

و گرنه از تــو نیایـد که دل شکن بـــاشی

***

غم اگر به کوه گویم بگریزد و بریزد

که دگر بدین گرانی نتوان کشید باری ...

***

گنجی ست غم عشق که در زیر سرماست 

 زاری مکن ای دوست اگر بی زر و زوریم

***

آبی که براسود زمینش بخورد زود

دریا شود ان رود که پیوسته روان است

***

بسترم صدف خالی یک تنهاییست

و تو چون مروارید گردن آویز کسان دگری!

***

من نمی دانستم معنی هرگز را!

تو چرا باز نگشتی دیگر…؟ 

"هوشنگ ابتهاج"

تک بیت های ناب هوشنگ ابتهاج ( بخش اول )

تک بیت های ناب استاد محمدعلی بهمنی

شبانه های مرامی شود سحر باشی؟

وَ میشود که از این نیز خوبتر باشی؟

______________________________

همه ی درد من این است که می پندارم

دیگر ای دوستِ من ! دوست نداری باشم

______________________________

من که هر آنچه داشتیم اول ره گذاشتم

حال برای چون تویی اگر که لایقم بگو

______________________________

پروانه هم شبیه من از ساده لوحی اش 

دلبسته گلی ست که درکش نمی کند

______________________________

از او که گفت یار تو هستم ولی نبود...

از خود که بی شکیبم و بی یار خسته ام

______________________________

من و تو ساحل و دریای همیم اما نه!

ساحل اینقدر که در فاصله با دریا نیست!

______________________________

می خواهم از این پس همه از عشق بگویم 

یک عمر عبث داد زدم بر سر بیداد

______________________________

کجا دنبال مفهومی برای عشق می‌گردی؟

که من این واژه را تا صبح معنا می‌کنم هر شب

________________________________

رنگ سال گذشته را دارد همه لحظه های امسالم

سیصد و شصت و پنج حسرت را همچنان می کشم به دنبالم

________________________________

همیشه عشق به جرم نکرده می سوزد

نصیب ما هم از این پس لهیب تهمت هاست

_________________________________

مرا یک شب تحمل کن که تا باور کنی ای دوست  

چگونه با جنون خود مدارا می کنم هـر  شب...

__________________________________

خدا‌ نخواست که من اهل نا‌کجا باشم 

اجازه‌ داد فقط اهلی شما باشم... 

_______________________________

شب که آرامتر از پلک تو را می بندم

با دلم طاقت دیدار تو تا فردا نیست...!

_______________________________

گاهی تو را کنار خود احساس میکنم

اما چقدر دلخوشی خوابها کم است

" استاد محمدعلی بهمنی "