قهوه ی تلخ آقای نویسنده

قهوه ی تلخ آقای نویسنده

این قاعده ی خیلی از بازی هاست!

این قاعده ی خیلی از بازی هاست! آدم ها باید تا مرز برنده شدن پیش برن، اما کسی نباید برنده نهایی بشه. نباید حس ماجراجویی آدم ها رو از بین برد، آدم ها همیشه دوست دارن بازی کنن.

واسه همینه که بعضی از نویسنده ها پایان داستان شون رو نمی نویسن، شعبده بازها راز جادوهاشون رو به کسی نمی گن و خیلی از آدم ها واسه هم احساس شون رو بیان نمی کنن، چون می ترسن که بازی تموم شه.

وقتی آدم ها می فهمن که چی تو سرت و قلبت می گذره دیگه دلیلی واسه بازی کردن و موندن نمی بینن، تنها کسانی که می مونن وفادارها هستن.

روزبه معین 

قهوه سرد آقای نویسنده

تنهایی

من از تنهایی لذت می برم، درسته که همیشه آدم ها دنبال یه داستان می گردن تا باهاش کلنجار برن و اینم می دونم که خیلی بلند پروازیه که بخوای تنهایی خوشبخت باشی، اما خب تنهایی خوبیش اینه که نمیذاره کسی اصول زندگیت رو خراب کنه، من به اصول زندگیم و تنهاییم پایبندم.

واسه نگه داشتن تنهایی هم اولین قدم اینه که از کسی خوشت نیاد و نذاری کسی بهت نزدیک شه!

روزبه معین 

 قهوه سرد آقای نویسنده

قرار

این قهوه هم سرد شد، حتما باز هم پشت آن ترافیک همیشگی گیر کرده ای...

می دانی جانم، انتظار کشیدن دلهره دارد، دلهره از اینکه نیایی.

اما چشیدن این قهوه سرد ترسناک است!

بعضی چیزها نباید از دهن بیفتند، چون دیگر طعم گذشته را ندارند، من از خیلی دیر آمدن می ترسم.

بگذریم، شنیده ام فردا خیابان ها خلوت است،

پس قرارمان فردا، ساعت هفت، همان کافه همیشگی...

روزبه معین