چون غنچه ی لب دوخته دارم دل تنگی

چون غنچه ی لب دوخته دارم دل تنگی

افتاده ام افسوس به دام دل سنگی

در راه توام ، آینه ی چشم به راهی

در کوی توام،پنجره ی گوش به زنگی

زیباتر و بالاتر و رعناتر از اویی

بر بام تو ای ماه ! کمین کرده پلنگی

یک روز اگر سادگی ات ورد زبان بود

می بینمت ای آینه هر روز به رنگی

مات رخ ماه توام افسوس که دستی

در برکه ی آرامشم انداخته سنگی

ناگفته و نا خوانده غزل دارم و آواز

با قافله ی مرگ بگویید درنگی... .

سعید بیابانکی

از کتاب یلدا

سایر اشعار : سعید بیابانکی