چشم های بسته، بازترند

چشم های بسته، بازترند

و پلک، پرده ای ست

که منظره را عمیق تر می کند

بگذار رودخانه از تو بگذرد

و سنگ هاش در خستگی ات ته نشین شوند

بگذار بخشی زنده از مرگ باشی

و ریشه ها به اعماقت اعتماد کنند

جنگل،

تنها یک درخت است

که در هزاران شکل

از خاک گریخته است

"گروس عبدالملکیان"

از کتاب "پذیرفتن"