سودی ندارد گریه بر این حال افسرده

سودی ندارد گریه بر این حال افسرده

کم آب در گلدان بریز این غنچه پژمرده

آن تختِ جمشیدم که هرکس آمده از راه

یک گوشه از ویرانی ام را با خودش برده

روزی شکوهی داشتم اما نماند افسوس

از آن شکوهم جز ستونهایی ترک خورده

حالا تو هم زخمی بزن تا خنجری داری

حالا که قدرت رو به دستان تو آوُرده

قلب مرا بشکن که در عالم نخواهد دید

لطف مرا، آنکس که قلبم را نیازرده

دیگر برو این تُنگ را در رود خالی کن

حالا که دیگر مطمئنی ماهی ات مرده

حسین زحمتکش

سایر اشعار : حسین زحمتکش

نگاهی نا مسلمان، ناگهان انداختی رفتی

نگاهی نا مسلمان، ناگهان انداختی رفتی

ندیدی سوختم آتش به جان انداختی رفتی

به شک افتاده بین پنج و شش رکعت شمار ما

تو باز اهل یقین را در گمان انداختی رفتی

نماندی تا ببینی شهر را در خون و خاکستر

عصایت را میان ساحران انداختی رفتی

شبیه چای خود را پیشکش کردم، تو با سردی

مرا در انتظارت از دهان انداختی رفتی

اگر خیری رساندی بی گمان نشناختی، گویا

گلی بر سنگ قبری بی نشان انداختی رفتی

برایت ارزش کشتن ندارم دیده ام هر جا

که رویا رو شدم با تو کمان انداختی رفتی

"حسین زحمتکش "