حافظ نامه یوهان ولفگانگ گوته

ای حافظ،

سخن تو همچون ابدیت بزرگ است،

زیرا آن را آغاز و انجامی نیست.

کلام تو همچون گنبد آسمان، تنها به خود وابسته است

و میان نیمه ی غزل تو با مطلع و مقطعش فرق نمی توان گذاشت،

زیرا همه‌ی آن در حد جمال و کمال است...!

... اگر هم دنیا به سر آید، ای حافظ آسمانی، آرزو دارم که تنها با تو و در کنار تو باشم و چون برادری، هم در شادی و هم در غمت شرکت کنم. همراه تو باده نوشم و چون تو عشق ورزم، زیرا این افتخار زندگی من و مایه‌ی حیات من است...!

(از بخش حافظ نامه)

یوهان ولفگانگ گوته

از کتاب دیوان شرقی

مترجم: شجاع الدین شفا