خیره است چشم‌ِ خانه به چشمانِ مات من

خیره است چشم‌ِ خانه به چشمانِ مات من

خالی است بی‌صدا و سکوتت حیات من 

دل می‌کنم به خاطر تو از دیار خویش

ای خاطرت عزیز‌تر از خاطرات من 

آیات سجده‌دار خدا چشم‌های توست

ای سوره مغازله، ای سور و سات من! 

حق‌السکوت می‌طلبند از لبان تو

چشمان لاابالی و لب‌های لات من

شاعر شدن بهانه تلمیح کهنه‌ای‌ست

تا حافظ تو باشم، شاخه نبات من!

شکر خدا که دفتر من بی‌غزل نماند

شد عشق نیز منکری از منکرات من

محمدمهدی سیار