نفس نفس به درونت بکش هوایم را

نفس نفس به درونت بکش هوایم را
و پر کن از نفست ذره ذره هایم را

نسیم باش و به بازی بگیر چون پر قو
شبانه، گیسوی بر شانه ها رهایم رااگر همیشه مرا بیم سرنگون شدن است
تو کج گذاشته ای خشت ابتدایم رازنی به میل خودت آفریده ای از من
خودت به هم زده ای نظم آشیانم رافرشتگان مقرب هنوز حیرانند
تورا به سجده در آیند یا خدایم رامن اختراع توام ، ثبت کن مرا که خدا
کنار رفت و پذیرفت ادعایم رابه اسم شهر تو تغییر می دهد یک روز
شناسنامه من، اسم روستایم راشغال های بیابان تمام شب تا صبح
مدام زوزه کشیدند رد پایم رابرای آن که بدانند من ازآن توام
به بوسه مُهر بزن بین شانه هایم را

"پانته آ صفائی"