اگر لازم باشد زنانه فکر می کنم

اگر لازم باشد زنانه فکر می کنم

و چون سوزنی در خیالت فرو می روم

به دکمه های لباست دست می کشم

و زندگی را بیدار می کنم.

می‌بوسمت؛

آنقدر که

دهانم را با دهان تو

اشتباه بگیرند.

"غلامرضا بروسان"

از کتاب: مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است

 انتشارات فرهنگ تارا