سرد شده ای

سرد شده ای
درست مثل این چایی
اما نمی دانم چرا از دهان نمی افتی! 

”محسن حسینخانی“

من مناجات درختان را هنگام سحر

من مناجات درختان را هنگام سحر

رقص عطر گل یخ را با باد

نفس پاک شقایق را در سینه کوه

صحبت چلچله ها را با صبح

بغض پاینده هستی را در گندم زار

گردش رنگ و طراوت را در گونه گل

همه را میشنوم

می بینم

من به این جمله نمی اندیشم

به تو می اندیشم

ای سراپا همه خوبی

تک و تنها به تو می اندیشم

همه وقت

همه جا

من به هر حال که باشم به تو میاندیشم

"فریدون مشیری"

روز اول بی‌هوا قلب مرا دزدید و رفت

روز اول بی‌هوا قلب مرا دزدید و رفت

روز دوم آمد و اسم مرا پرسید و رفت

روز سوم آخ! خالی هم کنار لب گذاشت 

دانه‌ی دیوانگی را در دلم پاشید و رفت

روز چارم دانه‌اش گل داد و او با زیرکی

آن غزل را از لبم نه، از نگاهم چید و رفت

با لباس قهوه‌ای آن روز فالم را گرفت

خویش را در چشم‌های بی‌قرارم دید و رفت

فیل را هم این بلا از پا می‌اندازد خدا !

هی لب فنجان خود را پیش من بوسید و رفت

او که طرز خنده‌اش خانه خرابم کرده بود

با تبسم حال اهل خانه را پرسید و رفت

تا بچرخانم دلش را نذرها کردم ولی

جای دل، از بخت بد، دلبر خودش چرخید و رفت

زیر باران راه رفتن، گفت می‌چسبد چقدر!

با همین حالش به من حال دعا بخشید و رفت

استجابت شد چه بارانی گرفت آن‌شب ولی

بی‌ من او بارانیش را پا شد و پوشید و رفت

روز آخر بی‌دعا بی‌ابر هم باران گرفت

دید اشکم را، نمی‌دانم چرا خندید و رفت

"قاسم صرافان"

دنبال چیزى که مال تو نیست نرو

دنبال چیزى که مال تو نیست نرو

که مثل من دچار هنوز مى شوى

من هنوز کنار پنجره مى ایستم

غروب را نگاه مى کنم

میان این همه آمدن و رفتنها

هنوز منتظر آمدنش مى مانم

"امیروجود"

من گنجشک نیستم

عاشق هر کس که شدی دیگه نمیتونی فراموشش کنی. واسه همینه که به نظر من عشق یعنی هیولا. تا وقتی که کسی رو دوست نداشته باشی راحتی اما همین که عاشقش شدی اون کوه میاد سراغت واسه همینه که به نظر من هر زن یعنی یک کوه غصه. من که از عاشق شدن مثل هیولا می ترسم.

مصطفی مستور

از زخم زبان دختران سنگی

از زخم زبان دختران سنگی

تا خاطره های پشت هر آهنگی

هر سال من بی تو، چنین می گذرد

با سیصد و شصت و پنج شب دلتنگی...

#امید_صباغ_نو 

#تا_آمدن_تو_عشقبازی_تعطیل 

هرگز عاقل نشو

هرگز عاقل نشو
همیشه دیوانه بمان
مبادا بزرگ شوی
کودک بمان
در اندوه پایانی عشق
توفان باش
و این گونه بمان
مثل ذرات غبار در هوا پراکنده شو
مرگ عیب جویی می کند
با این همه عاشق باش
وقتی می میری

"عزیز نسین"

من را تو به دنیا آوردی

مرا که متولد کرد
مادرم
زنهای همسایه
خدای احد و واحد
نه نمی دانم مرا که متولد کرد
تنها وقتی به دنیا آمدم که چشمهای سیاه تو را
گیسوان پریشان تو را
و لبهای خندانت را دیدم
من را تو به دنیا آوردی

"نزار قبانی"

ترجمه : بابک شاکر

دوست دارم لحظه های از تو گفتن را...

ای تو از گل برده میراث شکفتن را
دوست دارم لحظه های از تو  گفتن را
از تو خواهم گفت با خشکی
از تو خواهم گفت با دریا
از تو  با دیروز گفتم
از تو خواهم گفت با فردا
ای تو از گل برده میراث شکفتن را
دوست دارم لحظه های از تو  گفتن را
کاش روزی باد پیغام مرا می برد تا هر دشت
کاش می شد نعره ام تا کوه ها می رفت وبر می گشت
دره ها پر می شد از تکرار نام تو
رود جاری می شد از موج کلام تو
ای تو از گل برده میراث شکفتن را
دوست دارم لحظه های از تو  گفتن را...

"محمدعلی بهمنی"

گفتی: عاشق می شوم

گفتی:

عاشق می شوم

اما سینه چاک هرگز!

عزیز من!

تو عاشق شو

سینه چاکی اش با من.

"روشنک آرامش"

از کتاب هیچ اعتمادی به ساعت شماطه دار نیست