کدام چشم بد آیا.... کدام دست شکست؟
دوباره شیشه ی ما را کدام مست شکست؟
هزار تُنگ به هم آمدیم، شد دریا
بلند همت ما را کدام پست شکست؟
همیشه در پس پرده دو چشم پنهان است
چه غم از اینکه در این سو هرآنچه هست شکست؟
چه ساده لوح کسی که به موج پشت کند
به روی باد دری را هر آنکه بست شکست
خلاف منطق معمولتان در این قصه
بت این چنین سرِپا ماند و بت پرست شکست
دل من آینه سان غرق در تجلی بود
به محض اینکه غباری بر او نشست شکست
آنقدر پُرم از تو، که کم مانده ببارم
در متن نگاهت،غزلی تازه بکارم
من بی تو دلم را چه کنم، بی تو دلم را
اما نه دراین سینه دلی بی تو ندارم
باشد بروآسوده خدا با توعزیزم
باید که به این خاطره ها دل بسپارم
حالا همه شب حال و هوای شب مرگ است
حالا که غمت مانده به جای تو کنارم
ای کاش بیایی و ببینی به چه حالی
افتاده از آن کوچه ی بی ماه گذارم
شاید به تمنای تو یک شب بروم تا
آنجا که نباشد کسی ازایل و تبارم
می یابمت آری به دلم فال توافتاد
هرچند کمی زود ، کمی دیر، بهارم
غلامرضا طریقی
منتشر شده در : اشعار غلامرضا طریقی