چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمیگیرد
اگر تب کرده ام می سوزم از عشق تو باور کن
مپنداری که از داغ تو بیمارند چشمانم
"جواد مهدی پور"