لب هایت
اعتراف سرخ خدایند به قدرت خویش
چگونه آن ها را نپرستم؟
چگونه فریادشان نکنم؟
مگر نه اینکه زندگی سرخ است و روی لب های تو جاری؟
بگذار پیامبرشان باشم
اعجاز من لبخند تو می شود
بعد از خواندن این شعر
اعجاز من
فریاد من است:
به لب هایت قسم
عشق
سرخ ترین حادثه بود...
حالا به آینه پناه ببر
تا ایمان بیاوری که چقدر
دوستت دارم...
"علیرضا کاهد"
از مجموعه ی "ریشه در من بدوان"
انتشارات فصل پنجم