ای پارسیان !
چه چیز مرا این چنین به شما نزدیک میساخت،
اگر من همچون شما نمیبودم :دخترکی وفادار ،
و در ما خواهشهای ناممکن نمیبود ،
و عشقی اساطیری ،که هرگز محقق نمیشود ،
و زیباترین نکته در این عشق آن است که ناممکن باشد؟!
آیا میپنداری که ما ،رعایای عطشی هستیم که برای سیراب شدن ،
افزون نمیگردد
و بالهایی که ،پرواز از آنها اشباع نمیشود
و آتش در آن زبانه میکشد و اوج میگیرد و اندوهی که گریه داروی آن نیست،
و اشتیاقی که هیچ دیدار و وصالی ،آن را فرو نمی نشاند ؟
آیا مرا یکی از خود هاتان میدانید بی آن که بدانم؟
غادة السمان (نویسنده و ادیب زن اهل سوریه )