می‌روم بی‌دل و بی یار و یقین می‌دانم

می‌روم بی‌دل و بی یار و یقین می‌دانم

که من بی‌دل بی یار و نه مرد سفرم

"سعدی"

اى دوست روزهاى تنعم به روزه باش

اى دوست روزهاى تنعم به روزه باش 

باشد که در افتد شب قدر وصال دوست

"سعدی"

جوانى سر از رأى مادر بتافت

جوانى سر از رأى مادر بتافت 
دل دردمندش به آذر بتافت

چو بیچاره شد پیشش آورد مهد 
که اى سست مهر فراموش عهدنه در مهد نیروى حالت نبود 
مگس راندن از خود مجالت نبود؟تو آنى کزان یک مگس رنجه اى 
که امروز سالار و سرپنجه اىبه حالى شوى باز در قعر گور 
که نتوانى از خویشتن دفع موردگر دیده چون برفروزد چراغ 
چو کرم لحد خورد پیه دماغ؟چه پوشیده چشمى ببینى که راه 
نداند همى وقت رفتن ز چاهتو گر شکر کردى که با دیده اى 
وگرنه تو هم چشم پوشیده اى 

"سعدی"