غزل! هم صحبت دیرینه ام؛ تنها شریک غم!
من از دیوانه ماندن خسته ام، دست از سرم بردار
غلط کردم! اگر یک شب نباشی این دل کوچک
شبیه تکه سنگی می شود بر سینه ی دیوار...
"امید صباغ نو"
از تاریخ بی حضور تو یعنی دروغ محض