همین که می آیی
تنم خو می گیرد با عطرت
لب هایت مُهر سکوت لبهایم می شوند
و من افطار می کنم
روزه ی نبودنت را
با همین عاشقانه های ساده
و ماهَ م عسل می شود!
"یاشار عبدالملکی"