چشم تو را اگرچه خمار آفریده اند

خوشا چو باغچه از بوی یاس سر رفتن

خوشا چو باغچه از بوی یاس سر رفتن

خوشا ترانه شدن بیصدا سفر رفتن

سری تکان بده بالی لبی دلی دستی

چرا که شرط ادب نیست بی خبر رفتن

چقدر خاطره ماندن به سینه ی دیوار؟

خوشا چو تیغ به مهمانی خطر رفتن

زمین هر آینه تیر و هوا هر آینه تار

خوشا به پای دویدن خوشا به سر رفتن

در این بسیط درندشت چون سپیداران

خوشا در اوج به پابوسی تبر رفتن

به جرم هم قدمی با صف کبوترها

خوشا به خاک نشستن کلاغ پر رفتن!

برو برو دل ناپخته کار کار تو نیست

به بزم می سر شب آمدن سحر رفتن

نه کار طبع من است این که کار چشم شماست

پی شکار مضامین تازه تر رفتن...

"سعید بیابانکی"

از کتاب سنگچین

** سعید بیابانکی متولد ۱۳۴۷ در خمینی‌شهر شاعر ایرانی است.بیابانکی نخستین کتاب شعر خود را در سال ۱۳۶۹ منتشر کرد. او در قالب کلاسیک فارسی شعر می‌سراید. وی در حوزه طنز نیز اشعاری دارد.

ای آنکه دوست دارمت، اما ندارمت

ای آنکه دوست دارمت، اما ندارمت
بر سینه می فشارمت، اما ندارمت

ای آسمان من که سراسر ستاره ای
تا صبح می شمارمت، اما ندارمت

در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت، اما ندارمت

می خواهم ای درخت بهشتی ، درخت جان
در باغ دل بکارمت، اما ندارمت

می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل
بر سر نگاه دارمت، اما ندارمت

"سعید بیابانکی"

آیینه روزگاری است گرد و غبار دارد

آیینه روزگاری است گرد و غبار دارد

از بس گلایه و غم از روزگار دارد

هر عابری در این شهر یک مرده ی عمودی است

این شهر تا بخواهید سنگ مزار دارد!

این آسمان بعید است بی روشنا بماند

از بس ستاره های دنباله دار دارد

غم های بی نهایت عشاق بی کفایت

من بی حساب دارم او بی شمار دارد

در عین سر به زیری سرمست و سربلند است

چون تاک هر که خانه بالای دار دارد

عشق اناری ام را از من ربود دارا

من عاشق انارم سارا انار دارد!

"سعید بیابانکی" 

از کتاب نامه های کوفی